fıkra gibiyim. katılmak ister misin?

Son bir haftada etrafımda olan biten olaylar ve etrafımda biten tipleri gözden geçirince magnetliğimi gözden geçirmeye karar verdim. Çok güzel bir kadın değilim. Çok şevkatli bir insan değilim. Ancak genele göre daha töleranslı biri olduğumu söyleyebilirim sanırım. Hayır deli de değilim ama etrafımda olan tipler ve üst üste yaşanan enteresan olaylar dışardan nasıl göründüğümü düşünmeye sevkediyor.

1- Hiç tanımadığım, sadece telefonda konuştuğum bir müşterim konuyu nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde benim sadece anneciğim izlerken katlanabildiğim, ancak son bölümünü kaçırdığım(!!) akşam izlediği “yaprak dökümü” adlı dizinin finaline getirebiliyor. “ehe şey ben izlemiyorum o diziyi” diyerek tekrar işe dönmek isterken, izlemediğim için akşamki final bölümünü özet geçiyor.

2- Yolda yürürken bir genç yanıma yanaşıp “sizi az önce midye yerken gördüm. Öyle masum görünüyordunuz ki sizden asla zarar gelmeyeceğini hissediyorum. Biraz konuşabilir miyiz? Cidden benden de size zarar gelmez diyebiliyor.” Hayır desem çocuk herhalde 5 sene sonra tekrar cesaretini toplayıp bir kadının yanına gider. Evet desem, demek istemiyorum yaw!! Zaten Moda’da paparaziler geziyor artık. Bir de şimdi bununla ne görüneceğim. Neyse bu ayrı bir konu...

3- Şirkette durumlar gergin. maaşlar 3 ay geriden geliyor. Patron marketing toplantısında anlatmaya başladı: "bir Fransız, bir İngiliz, bir Ürdünlü..." "fıkra mı?" "hayır yeni patronlarınız. şirketi sattım"

4- En sıçmığını da en sona bırakıyorum. Bahçede bira + çekirdek + dedikodu yapıyoruz uzun zamandan beri görüşmeyen birkaç kız... kızlardan birinin 2 yaşında bebeği var. Yabani bir çocuk. Kızlar ilgilenseler de yüz vermiyor. Anne, baba ve teyzesinden başka kimseye gitmezmiş. Ben elimi sürmüyorum. Zaten regly iken yavrusunu yalayan bir kediye bile ağlayacak modda olduğumdan uzak duruyorum. Hiç gerek yok o kafalara girmeye. Gecenin sonlarına doğru koşarak bana geliyor, kollarını uzatıyor kucağıma almam için. Alıyorum. Kafayı boynuma gömüp uyumaya başlıyor. Artık gitmemiz lazım ııhhııh inmiyor. Annesine gitmiyor. Sarılıyor da sarılıyor boynuma.

bütün çocukluğunuz anne olma fikri ile geçtiyse ve birkaç yıldan beri tüm iki kişilik hayallerle beraber anne olma isteğini de söküp attığınızdan eminseniz, bir gün bir bebek gelip kucağınızda kıvrılıp elleriyle boynunuza dokunarak uyursa, sıçmık ya daha ne diyim! hormon ilacı mı lazım, manyetiğime ayar mı lazım bilemedim.