goodbye 2010. I luv u

geldik hesap kitap gününe. zamanı bölümlere ayırıp o belirli bölümler tamamlandığında ister istemez geriye dönüp bakma isteği oluyor insanda.

annem kendini baştan yaratıyor

dün annem ofise ziyaretime geldi. özellikle yıl bitmeden beni görmek istemiş. yeni kararlar almış. etrafındaki herkese bu kararları bildiriyormuş. değişikliğine şaşırmayaymışız. artık hiç birşeyi içinde tutmayacak, hemen söylecekmiş. kendine de daha çok vakit ayıracakmış. bla bla bla... bıyık altından güldüm ama o yaşta hala kendiyle hesaplaşıp, beğenmediği yanlarını ne kadar becereceğini bilemesem de düzeltmeye çalışması hoşuma gitti.

ah etme ne olur, döner seni bulur!

beni terkeden eski bir sevgilimin yeni sevgisi tarafından terketmekten beter edildiğini öğrendim. eşe dosta "magnet'in ahı mı tuttu acaba" diyormuş. ilk zamanlar ah ettiğimi hatırlıyorum. küfürün bini bir paraydı. ancak sonra her zaman olduğu gibi asıl hatalının o değil ben olduğumu anladığımda nefretimi kendime yöneltmiştim. en zoru bunu kabul etmek olmuştu. insan kendinden nefret edince nereye kaçacağını bilemiyor. hatta ah ettiğimi hatırladığımda tövbe bile ettim. ancak hep öyle olur ya, zaman geçtikçe konu önemini yitirir ve kendisiyle ilgili kötü bir haber aldığınızda ağzınız dola dola "oh olsun" diyemezsiniz. kendisi için bir dilekte bulunma hakkım varsa, daha uzun ve daha dolu dolu deneyimler diliyorum. en az 8 ay bir hatunla aynı evde yaşasın mesela. o zaman göreceğim ben onun dötünü.

arkalimle ben

bu yılın en büyük kaybı. biz birbirimizi kaybettik. dün farkettim ki silmiş beni heryerlerden. sevgili acısından beter arkadaş acısı. rüyalarıma giriyor sürekli. ancak yanyana da olamıyoruz demek ki. güzel ve bebekli bir yıl olsun onunki.

işler tıkırında

bugün çok büyük bir projemin onayı geldi. ayrıca küçük bir işi reddettim. "müşteri seçiniz. bu seçimler size para kazandırır" mottosunun sonuna kadar arkasındayım.

gönül işleri

bu senenin benim için ilişki konusundaki özelliği hiç ilişkimin olmadığı neredeyse ilk senem olması. ben yalnızlığımı sevdim o da beni sevdi sağ olsun. ole'nin tokatlarından sonra "10 dönüm bostan, yan gel osman" şeklinde keyifle devam ettirdiğim yalnızlığımı bu kadar sevmemem gerektiğini, senem sayesinde hayatıma giren her adam için ilk yaptığım tanımlamanın "düzgün biri" olduğunu üzülerek kabul ettim. yeni yılda ilişki yaşamak için ve adamları "düzgün biri" olarak tanımlamamak için -bilinçaltı hala yaralanacağını düşünüyor sanırım!!-çaba gösterme konusunda hazırola geçiyorum.

başkaca da kayda değer birşey olmadı 2010'da. yolda olan haberlerim var. bi' kesinleşsin, onlar da 2011'e kalsın. biz tüm teklifleri reddedip senem'le evimizde takılacağız. kimseyi beklemeyiz. ben satışımı da yapmış olmanın keyfiyle eve gidip yemek yapmaya girişiyorum. güzel bir yıl olsun, kalbiniz ritmini vursun:)