bizim kuşaktan pek çoğumuzun 'hobi' kelimesiyle ilk tanışıklığı ilkokul yıllarına dayanır. 'anket defteri' olarak bilinen ve üzerinde beş on genel sorunun olduğu her 2 sayfa bir kişiye aittir. Adın ne, doğum tarihin ne, -misal- Burcu'yu nerden tanıyorsun, o'nu seviyor musun, ama o seni seviyor ki sana bu sayfayı ayırmış (!) gibisinden sorular. Bunlardan biri de 'hobileriniz nelerdir?' sorusuydu. Ve bizim kuşak bu vesileyle 'hobi' kelimesiyle tanışmış oldu. benim bir anket defterim olmadı ama bana uzatılanlara da hayır demiyordum galiba. oradaki üç beş soruya cevap verirken 'bu defter elden ele dolanıyor. ona göre yanıtlayayım bari' gibi kendime ambargolar koyduğumu da hatırlıyorum. bir de şimdi geldiğim noktaya bak. hey gibi be! hiç bitmeyecekmiş gibi gelen ilkokul yıllarım boyunca diğer sayfaları karıştırıp kopya çekiyordum bu soruyu cevaplamak için.
şimdiki ortalama standartlara sahip ailelerin çocuklarına bakıyorum. çocukların kendileriyle başbaşa kalma olasılığı sıfır. okul, dersane, ingilizce kursu, aman illaki bir enstruman çalsın kursu, illaki bir sporun ucundan tutsun kursu, olmadı tiyatro kursu. bu liste böööyle uzayıp gidiyor. çocuklar etkinlik manyağı olmuş durumda. hiçbir etkinliğin olmadığı bir gün olsa çocuk ne yapacağını bilemeyecek, o derece. bu çocukların sosyal çevrelerini aktivite kurslarından peydahlamalarını ileriki zamanlarda ömrüm yeterse anlayacağım.
bunları neden düşünüyorum. birkaç seneden beri İstanbul tango camiasının içindeyim. dans ile ilgili ilgimi çeken etkinliklere katılırım ancak oradan tanıdığım insanlarla başka etkinliklere katılmayı pek tercih etmem. zira bu insanların pek çoğu hobisiyle mutlu olmakla yetinmeyip bundan sosyal olarak da beslenmek isteyen kişiler oluyor. adam kursa yeni başlamış, dans gereği eli yüzü düzgün birkaç hatunun mahrem mesafesine girebilince sapıtıyor. (adam kelimesi lafın gelişi kullanıldı. benzer modelde kadınlar da mevcut) her gece ayrı bir dans aktivitesinde. sadece birkaç arkadaşı olan birinin bile herhangi bir aktivitede haftanın 4 5 günü faaliyet göstermesi demek, mevcut arkadaşlarından da kopması demek olur.
bugünki aktivite manyağı olmuş çocukların yarın yetişkinliklerinde arkadaşlarının olmamasını, olması için ortada ortak bir faaliyetin olmasını anlayacağım ama mevcut sosyal hayatını sıfırlayıp belki birilerini düşürürüm düşüncesiyle haftanın 5 gününü aktiviteye ayıran bu zamane yetişkini arkadaşları hiç anlamıyorum.
1 yorum:
daha az uğraşılarımız, daha kısıtlı eğitimimiz olduğu halde daha çok çevremiz vardı, bir dolu arkadaşımız olurdu. şimdi kursa giden çocukların çoğu asosyal. ve dediğin gibi kursada karşı cinsten birileriyle flört edebilmek için gidiliyor. yapacak bir şeyde yok işte hayat ancak değişerek akabilir. belki arada tekerrür etsede aslında buda değişimin aşırı sirkülasyonundan kaynaklanıyor.
off ne bilimselim a.q hepsinin götüne rahvan girsin :şfşfş
Yorum Gönder