çok üşüyen bir insan olduğum için soğuktan sıcağa geçişte zorluk çekerim. hep en son çizmeden ayakkabıya, muz çoraptan ince çoraba, gocuktan cekete, yorgandan pikeye geçenler arasında yer alırım. bu sene bir değişiklik yapayım dedim. bir hafta kadar önce şehrimizi ziyaret eden yalancı bahara büyük bir saflıkla aldanıp gocuktan deri cekete geçişi yaptım. yapış o yapış, dötüm donsa da 1 haftadır deri çeketten başka birşey giyemiyorum. baharın henüz gelmediğine inanmak istemeyen bilincimle dona dona geziyorum ortalarda. her sabah dolabın başında 10dk düşünüyorum. elim gocuğa gidiyor, sonra ceketlere yanaşıyor. gocuğa gidiyor sonra yine ceketlere yanaşıyor. en son bir deri ceket kapıp gözüme kadar kaşkoldur, şaldır ne varsa doluyorum ama tabii para etmiyor. konuyu gurur meselesi yaptım kendi içimde. dersin ki terkettiğim sevgilime dönmek için dötüm dötüm cesaret toplamaya çalışıyorum. off sahici bahar gel artık!
2 yorum:
Benim durumum bugün seninle aynı. Kuzey Irak'ın 20 derece havasından İstanbul' gelip bir de uyanır uyanmaz gözümde güneşi görünce ince çorap, etek, deri ceket çıktım. Dondum, donuyorum, sanırım daha da donacağım.
Amaaaa donmak var kaban giymek yok :)) Ruhumuza bahar gelsin di mi?
o zaman değişmeyen tek aşkım olan size tangolu, aşklı, baharlı bir şarkı gönderiyorum. kabul buyurunuz..
http://www.youtube.com/watch?v=mlA3eNDjCd4
Yorum Gönder