zor zamanlar geçiren bir arkadaşım bir süredir bende kalıyor. alanımız dar olsa da iki kişi yaşamayı özlemişim. eve geldiğimde yemeğin genelde hazır olması, her yerin pırıl olması, evde laflayacak kafa birinin olması epey konforluymuş ve ben tüm bunları unutmuşum.
ancak bu sahsı muhterem kafası bozuk ve alkole azıcık düşkünce biri olunca işler karışabiliyor. bazı günler eve gittiğimde dut gibi bulabiliyorum kendisini. sarhoş insana nasıl muamele edileceğini bilirim. babam sağ olsun, çocukluktan beri antremanlıyız. yanınızda her an sarhoş olabilecek biri varken ne içerseniz için hep ayık kalırsınız. sorumluluk duygusu sarhoş olmanıza mani olur. geçen gün bir değişiklik yapıp rolümü değiştirdim. ne olacağını düşünmeden ben bıraktım kendimi. e biraz da fazla kaçırmışım üzerinize afiyet. hatunun bana ertesi sabah söylediği lafı aynen yazıyorum: "ya magnet, ben biraz içeyim, kafayı dağıtayım diyordum, sen o kadar çok sarhoştun ki ben ayıldım!"
sonuç: deli deliyi görünce sopasını saklar misali, sarhoş sarhoşu görünce ayılıyor. her türlü sorumluluktan sıkılmış bendeniz bu sorumluluktan da istifa etmek için elimden geldiğince rahat davranmaya çalışacağımdır.
sonuç: deli deliyi görünce sopasını saklar misali, sarhoş sarhoşu görünce ayılıyor. her türlü sorumluluktan sıkılmış bendeniz bu sorumluluktan da istifa etmek için elimden geldiğince rahat davranmaya çalışacağımdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder