bayram şekeri

Hayatımın yarısını vejeteryan geçirmiş birisi olarak kurban bayramlarını asla sevemedim, hatta nefret ettim dinden imandan bu yüzden. Harçlıklar kesildiğinden beri de hiçbir dini içerikli bayramı sevmiyorum. Yaş itibariyle de ailevi sosyal aktiviteler eşzamanlı olarak sevilmemeye başlanıyor zaten aynı yaşlarda.. Artık yalnız yaşamanın da verdiği bir rahatlıkla hiçbir akrabamla görüşmeme lüksünü bayramlar da dahil olmak üzere sonuna kadar sürüyorum. Gün gelip bayramda seyranda arkadaşlarımdan da köşe bucak kaçmam gerekeceği aklıma gelmemişti hiç. İnsanlar çift iken neden tekil arkadaşlarının tatillerde kendilerine katılmasını bekliyorlar? Sevgiden demeyin. O kısmını ben de biliyorum ama bana biraz bencilce bir sevgi gibi geliyor bu durum. Eğer arkadaşımın ilişkisi kötüyse muhteşem aşkımdan bahsetmem. Parası yoksa yaptığım tatili ballandırarak anlatmam. Kardeşiyle küsse kardeşimle aramızın son zamanlarda ne kadar muhteşem olduğundan bahsetmem vs. vs. Bana da benzer şekilde davranılmasını beklerim ama davranmayanlar olur illa ki. Onların da kusuruna bakmam, ama kaçarım.

Hepiniz birer renk şeker seçin şimdi. Ben unisex günlerimdeyim. Mor şekeri alıp, telefonlarımı kapatıp, kaçıyorum.

Kanları düşündükçe iyi bayramlar diyesim gelmiyor. İnsanlığımdan utanıyorum.