Zaman geçiyor ve çok şeyler yapan insanlara hayretle bakıyorum. Bunların da günleri 24 saat mi acaba? Yoksa birisi bizi kandırıyor mu? Hep yetişemediğim, bir şeylerden eksik kaldığım hissiyatı var içimde. Ne zaman doyacak, ne zaman "bu kadar yeter, şimdilik bi vites değiştir bakalım" diyecek içimdeki bilmiyorum. Bugün içimde patlayan bu eksiklik canavarını doyurmaya İstanbul Modern'e gideceğim.
Akşam lezbiyen ilişki yaşamak isteyen bir bayanla daha tanıştım. Bu söylem hoşuma gitmiyor: "lezbiyen ilişki". Ben ilişki yaşamak istemiyorum ki! Erkeklerin "ya bana yapışırsa" korkusunu anladım cidden. Bi fena hissediyor insan kendini. Ama ben arkadaşını beğendim. "Ne güzel gözlüklerin var" dedim. "hayata pembe bakmak istiyorum" dedi. Gel hadi beraber bakalım. Bir camından sen, bir camından ben..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder